Η κοπέλα μου είναι 7 μηνών έγκυος. Το παιδί δεν είναι δικό μου – τα φτιάξαμε λίγο αφού χώρισε με τον πρώην της και αργότερα έμαθε περί εγκυμοσύνης. Του το είπε αμέσως, αλλά έδειξε να μην ενδιαφέρεται.
Είμαι κοντά της και την υποστηρίζω, όσο μπορώ. Πηγαίνω μαζί της στο γιατρό, στις εξετάσεις, μετακόμισε σπίτι μου και ετοιμάζουμε μαζί το δωμάτιο του παιδιού. Είμαστε ερωτευμένοι κι ενώ ξέρω, ότι το παιδί δεν είναι δικό μου, σκοπεύω να είμαι εκεί και για τους δυο τους.
Το πρόβλημα είναι, ότι ο πρώην της άρχισε ξαφνικά να ενδιαφέρεται για το παιδί του, κάτι, που είναι μεν καλό, αλλά θέλει να είναι παρών και στη γέννα. Η κοπέλα μου συμφωνεί απόλυτα μαζί του, καθώς πιστεύει, ότι κάτι τέτοιο θα τον φέρει πιο κοντά με το παιδί του και ότι δεν πρέπει για κανένα λόγο να το χάσει.
Εγώ πάλι εκνευρίζομαι.
Πρώτον, είμαστε μία εβδομάδα, πριν τη γέννα και δεν έχει κάνει τίποτα. Δεν συνεισέφερε οικονομικά πουθενά, δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ και ξαφνικά τώρα εμφανίζεται και έχει και απαιτήσεις.
Δεύτερον, η κοπέλα μου θέλει παρούσα και τη μάνα της και το νοσοκομείο επιτρέπει μέχρι δύο άτομα, άρα εγώ βγαίνω αυτομάτως εκτός. Εγώ, όμως, ήμουν δίπλα της σε όλα τα στάδια της εγκυμοσύνης, κανείς άλλος.
Τρίτον, δεν γουστάρω τον πρώην της παρών στον τοκετό, γιατί θα τη δει γυμνή. Θα μου πείτε, την έχει ήδη δει δεκάδες φορές, αλλά και πάλι δεν μου αρέσει σαν ιδέα.
Η κοπέλα μου λέει, ότι με αγαπάει, αλλά εκείνη αποφασίζει, ποιος θα είναι παρών. Πιστεύετε, ότι είμαι υπερβολικός και κάνω σαν παιδάκι;
Λουκάς
