Μαλώσαμε γιατί της είπα να χωρίσω να χωρίσει και αυτή και να είμαστε μαζί και αυτή μου είπε ότι δεν υπάρχει λόγος να πληγώσουμε τόσους ανθρώπους αφού και έτσι, είμαστε καλά μαζί. Ναι αλλά εγώ δεν είμαι. Τη σκέφτομαι με τον άλλον, νύφη στο πλάι του και χάνω το μυαλό μου.
Με λένε Νίκο και είμαι 45 ετών. Είμαι παντρεμένος 10 χρόνια και έχω δυο παιδιά. Με τη γυναίκα μου τα πηγαίναμε καλά μέχρι πρόπερσι που απέβαλλε το τρίτο μας παιδί και από τότε παλεύαμε με τη κατάθλιψη. Δεν έχει συνέλθει ακόμα τελείως, αλλά αυτό μας αποξένωσε. Η ίδια αρνήθηκε να δούμε ειδικό και μέχρι και σήμερα αρνείται, πιστεύει πως είμαστε καλά και δεν χρειαζόμαστε. Σεξ ανύπαρκτο, επικοινωνία επίσης ανύπαρκτη, είμαστε απλά δυο γονείς που συζούν.
Πρίν 8 μήνες γνώρισα μια κοπέλα στο facebook. Ξεκινήσαμε να μιλάμε για επαγγελματικούς λόγους στη πορεία όμως μου άρεσε, με τράβηξε και μετά από ένα μήνα κανονίσαμε να πιούμε ένα καφέ. Ο καφές έγινε ποτό και καταλήξαμε στο ξενοδοχείο. Είναι φοβερό κορίτσι, γελαστό, καλόκαρδο, υπεράνω, η χαρά της ζωής, ό,τι έψαχνα σε μια γυναίκα. Ζούμε ένα κυριολεκτικά τρελό έρωτα, πεθαίνω γι’ αυτή. Το πρόβλημα είναι ότι έχει σχέση εδώ και 5 χρόνια και παντρεύεται.
Αυτός της έκανε πρόταση γάμου πέρσι πρίν γνωριστούμε και δέχτηκε. Μετά που κάναμε σχέση όμως δεν άλλαξε γνώμη, δεν το ακύρωσε και τώρα τον Δεκέμβρη παντρεύονται. Όταν της έκανα κουβέντα, σχεδόν μαλώσαμε γιατί της είπα να χωρίσω να χωρίσει και αυτή και να είμαστε μαζί και αυτή μου είπε ότι δεν υπάρχει λόγος να πληγώσουμε τόσους ανθρώπους αφού και έτσι, είμαστε καλά μαζί. Ναι αλλά εγώ δεν είμαι. Τη σκέφτομαι με τον άλλον, νύφη στο πλάι του και χάνω το μυαλό μου.
Ξέρω θα με πείτε παράλογο επειδή είμαι και εγώ παντρεμένος. Μα εγώ έχω τη διάθεση να χωρίσω εκείνη δεν θέλει ούτε να το συζητήσει.
Πείτε μου τί να κάνω; Δεν θέλω να παντρευτεί τον άλλον ούτε και να τη χάσω.
Νίκος
