Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι η αυστηρότητα. Είναι η πειθαρχημένη σιωπή που απλώνεται στους εκπαιδευτικούς χώρους. Ο φόβος να μιλήσεις, να διεκδικήσεις, να πεις το “αυτονόητο”. Και αυτός ο φόβος είναι η πιο ύπουλη μορφή παραίτησης. Όχι μόνο του εκπαιδευτικού, αλλά και της ίδιας της κοινωνίας που τον στηρίζει.Σε μια χώρα όπου οι ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης αποσιωπώνται πίσω από διοικητικές σκιές, η αυτονόητη παιδαγωγική φροντίδα μπορεί να γίνει… κατηγορητήριο. Νηπιαγωγός, ασκώντας το θεσμικό της δικαίωμα και ηθικό της καθήκον,…
Κάνε το πρώτο σχόλιο